Hoe is 't? Ma écht .?. Hoe start je zo'n gesprek?

Meer studenten dan je denkt, hebben het wel eens lastig. Vaak willen die studenten elkaar niet lastigvallen. Terwijl de meeste jongeren wel openstaan voor een ondersteunend gesprek. Daarom roept Teleblok studenten op om zelf het gesprek te beginnen met anderen die het moeilijk hebben. 

Het doet deugd om af en toe een gesprek te voeren dat er écht toe doet. Zowel voor degene die de vraag stelt, als voor wie ze krijgt. Je voelt je meer verbonden met de ander. 

Jullie kunnen op elkaar steunen. Jij kunt een verschil betekenen voor een ander! Maar hoe start je zo'n gesprek dan? En wat als de ander zegt dat het echt niet zo goed gaat...

Zie je dat iemand het moeilijk heeft, maar voel je jezelf nog niet zeker genoeg om echt het gesprek aan te gaan? Toon dat je aan de ander denkt. Laat voelen dat je tijd hebt en beschikbaar bent voor hem of haar. Soms kan een klein gebaar al een groot verschil maken. 

• Neem regelmatig contact op met je studiegenoten 

“Ik probeer ervoor te zorgen dat ik minstens 1 keer in de week een videochat heb met medestudenten om een stand van zaken te kunnen bespreken over groepswerken, leerstof, maar ook persoonlijke zaken.” 

• Moedig je medestudenten aan 

“Ik probeer mijn medestudenten te motiveren. Soms komen ze wel eens met twijfels naar mij. Ze zeggen dat ze hun lessen niet gaan kunnen bijhouden en dat ze het moeilijk hebben met deze situatie. Ik probeer positief te reageren en ik zeg dat ze het wel kunnen, dat het nu even doorzetten is maar dat ze er wel zullen doorkomen. Ik denk dat ze het wel leuk vinden dat ik ze steun en ikzelf krijg daar ook wel voldoening van.” 

• Toon dat je iemands last opmerkt 

“Ik probeer vooral te communiceren naar medestudenten in problemen (met bv. een ziek familielid) dat ze me steeds kunnen bereiken. Ik probeer regelmatig eens kort te checken hoe ze zich voelen en hoop dat ze verder in gesprek durven gaan als ze er nood aan hebben.” 

• Help elkaar bij het studeren

“In een groepschat doen we nu een poging om via Microsoft Teams een agenda op te stellen waar iedereen kan bijhouden welke taken wanneer vallen.”

Laat weten dat je aan iemand denkt en stuur een aanmoediging.

Weet je niet goed waar begonnen? Deze tips gaven studenten om elkaar te ondersteunen.

Ken je iemand die het moeilijk heeft? Stel de vraag! “Hoe is ‘t? Ma echt.?.” 

“Ik merkte op tijdens een videogesprek met een vriendin dat ze wat "triester" was dan gewoonlijk. Ik vroeg ernaar. Ze zei dat ze zich verveelde en wat ziek voelde. Al heb ik het gevoel dat ze vooral nood heeft aan contact. Ik probeer alvast het contact met haar te onderhouden.”

Dat kan onwennig aanvoelen. Daarom deze tips: 

• Benoem wat je ziet. Vertel de ander waarom jij je zorgen maakt, wat jij opmerkt bij hem/haar. 

• Concretiseer, vraag verder als de ander iets zegt. Zo kom je te weten wat iemand precies bedoelt. En het verder uitdiepen helpt de ander ook om zijn gedachten en gevoelens voor zichzelf ook wat duidelijker te krijgen.

• Geef geen oordelen of adviezen, daarmee zet je de ander voor het blok. Dan geef je het gevoel dat de situatie heel simpel is en dat de zorgen van de ander onterecht zijn. 

• Oefen het gesprek. Bereid voor wat je gaat zeggen en spreek het al eens uit.

• Je hoeft het woord eenzaamheid niet te gebruiken. Je kan evengoed iets zeggen als 'vaker andere mensen willen zien', 'meer sociale contacten hebben', 'bij wie kun je terecht' …
• Ga er niet van uit dat iemand die alleen is, zich ook eenzaam voelt. Of omgekeerd.
• Je hoeft het niet op te lossen voor de ander. Luisteren werkt ook heel verbindend.
• Vraag naar wat de ander graag zou willen: Waar word je blij van? Wat doe je om te ontspannen? Waar ben je enthousiast over? Wat zou je nog graag willen kunnen/leren?...)
• Het mag lastig voelen.